Wystawa | Ucisk i walka o wolność | Wojna i okupacja | Konflikty i zbliżenie
Wystawa z okazji 70. rocznicy napaści niemieckiej na Polskę pokazuje wojnę i okres okupacji jako absolutnie najtragiczniejszy okres w stosunkach między Polakami i Niemcami. W pełnych konfliktów relacjach obu państw także przed wojną pojawiały się jedynie nieliczne momenty nadziei. Jednak wraz z napaścią rozpoczęła się brutalna wojna wyniszczająca prowadzona przeciwko sąsiedniemu państwu i jego ludności. Niemieckie Muzeum Historyczne chce za pomocą tej wystawy przypomnieć o cierpieniach wywołanych wojną i poprowadzić często krętą drogą do zbliżenia między Polakami i Niemcami po 1945 roku.
Ucisk i walka o wolność
"Głód ziemi" PrusPrus, Austrii i Rosji miał u schyłku XVIII wieku fatalne skutki dla Polski: sąsiednie państwa podzieliły między sobą terytorium osłabionego wewnętrznymi walkami interesów kraju. Po trzecim rozbiorze w 1795 roku Polska stała się na 123 lata narodem bez państwa. W tym okresie historia Polski stała pod znakiem walki o wolność i narodową suwerenność. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w listopadzie 1918 roku polska granica zachodnia nie została uznana przez rząd niemiecki. Uprzedzenia i konflikty zdominowały w konsekwencji stosunki między Polakami a Niemcami.
Wojna i okupacja
1 września 1939 roku Polska padła ofiarą najpierw niemieckiej a krótko potem radzieckiej napaści. Tym samym przypieczętowany został kolejny rozbiór kraju, Rzeczpospolita Polska została podzielona. Niemieckie oddziały prowadziły wojnę w Polsce z niespotykaną brutalnością. W tej części wystawy zostaną przedstawione zarówno eksterminacja ludności jak i praca przymusowa, kolonizacja okupowanego kraju, ludobójstwo na Żydach oraz polski ruch oporu wobec okupanta. Dział ten kończy się pokazaniem wypędzenia niemieckiej ludności z terenów na wschód od Odry i Nysy jak i polskiej ludności z dawnych polskich terenów wschodnich po zakończeniu wojny w 1945 roku.
Konflikty i zbliżenie
Oba niemieckie państwa realizowały zbliżenie do Polski, dawnego przeciwnika, w bardzo różny sposób. W RFN strata niemieckich terenów wschodnich długo nie została zaakceptowana. Dopiero układ PRL-RFN z 1970 roku stworzył podstawy do normalizacji stosunków. Propagowana w NRD "przyjaźń” pozostała na płaszczyźnie oficjalnej w dużej mierze fasadą. Osoby tworzące podwaliny pod pojednanie w RFN częstokroć napotykały na dezaprobatę, w NRD i w Polsce spotykały się z represjami ze strony państwa.
Po 1989 roku otworzyły się dla stosunków polsko-niemieckich nowe perspektywy. Pomimo przejściowych nieporozumień i konfliktów interesów kontakty między Polakami i Niemcami nigdy nie były tak intensywne i trwałe.
